مثلا وقتی کسی را دوست داریم، او را آن قدر بالا می بریم و ازو بت می سازیم، که دیگر نقاط تاریکش را نمی بینیم .. یا در دشمنی با کسی، آنقدر او را پست و خفیف و دون می شماریم که حتی نقاط مثبتش را هم منفی می بینیم .. حتما متواتر شنیده اید از مردم که شاه وقتی پل می ساخت، برای غارت منابع ایران و انتقالش به خارج بوده !! .. یا حالا وقتی وضع اقتصادی سخت میشود، ملت *ازون خدا بیامرز* یاد می کنند که قیمت موز در آن زمان فلانقدر بوده!! و الخ .. یا مثلا انتقادی به ساز و کار انتخابات دارند، و از تخلفاتی گله مندند، به دروغ اعلام می کنند که تقلب شده و اصلا سی میلیون رای داشتیم و اون طرف اصلا رای نداشته .. یا یک عده اینطرف، اشتباهات خودشان را می گذارند تقصیر استکبار جهانی .. آن طرف هم برای نشان دادن اشتباهات این طرف، فرار می کنند به دامن استکبار جهانی !! .. یا همین گلشیفته فراهانی، که زمانی جزو بهترین و محجوب ترین بازیگر زن بوده، برای نشان دادن انتقاداتش به وزارت ارشاد، می رود جلوی یک دوربین فرانسوی با خفت و شدت تمام اینطور می کند .. ازین قسم مثال ها زیاد ست .. بسیار زیاد ...
ما اسیر لحظه هستیم .. اسیر احساس .. و متاسفانه یک روز این را می فهمیم که خیلی دیر ست .. خیلی دیر ...
