دل بر گرفته بودم از ایّام گل، ولی ...

" دوستان را در دل رنج ها باشد که آن به هیچ دارویی خوش نشود، نه به خفتن نه به گشتن و نه به خوردن، الّا به دیدار دوست که لقاء الخلیل شفاء العلیل ... " 

فیه ما فیه ... مولانا .. 

از فسونِ عالم اسباب خوابم می برد ...

درست است که انّ فی ایام دهرکم نفحات، لکن به قول صائب: "شاخی که خشک گشت کجا رقص می کند؟ ... "

.

.