راستش حتی در این کشاکش مشکلات و ناکامی ها، هرگز پشیمان نیستم از بازگشت به وطن. و شوقم اگر از روز اوّل بیشتر نباشد کمتر نیست! بگذار هرچه هم اغیار می خواهند به طعن بگویند. لکن آنقدر سرشارم از عشق به مسیری که این ملّت می رود که با کمترین بهانه ای سرمست می شوم. حتی اگر نماهنگی باشد برای کودکان، برای سرزمین من ...
.
.
و هو یتوّلی الصّالحین ..
.
سلام علیکم
این لینک نسخه‌ی کامل:
https://www.aparat.com/v/4qb7V/%D9%86%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%86%DA%AF_%D8%B3%D8%B1%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86_%D9%85%D9%86
خدا خیرتان دهد!
همیشه انقدر با عشق به ایران و امید به آینده نوشتین که آدم دوست داره باور کنه و حتی شده برای چند دقیقه، باور می‌کنه که شاید آینده خوب باشه.
همین طوره...
یعنی چی میشه؟ اوضاع جوریه که هر کسی به هر نحوی داره حارج میشه. ما ها هم که فکر برگشتن داریم اینقدر می ترسونندمون که نگو!
چی میشه آخر و عاقبتمون؟
سلام جناب حبذای عزیز. اینروزا پیکان دشمنان و منافقین به سمت استاد پناهیان عزیز نشانه رفته. کاش چند خطی در جواب اینان مینوشتید
من هم خواهش می کنم درباره ی تیرهای تهمت و تردیدی که به سمت آقای پناهیان روانه شده بنویسید...شاید مرهمی شود زخم سینه ی ما را..
تو دوره ای از زندگی هستیم که مدام با خودم میگم: نور باش و در تاریکی قدم بزن....
سلام
بهترین حس اینه که وقتی به گذشته سرک میکشی همون حجم از امید رو توش زنده ببینی و پرش کنی از آینده..
ممنون
راه راست است؟!
هزارن سایه جنبد باغ را،چون باد برخیزد..