ایستاده رو به آسمان ...

يكشنبه, ۱۲ آذر ۱۴۰۲، ۰۵:۳۳ ق.ظ

مثل آنجا که شیخ فریدالدین می گوید: "خالقا .. بیچاره ی راهم تو را/ همچو موری لنگ در چاهم تو را/ من نمی دانم که من اهل چه ام؟/ یا کجااَم یا کدامم یا کی ام؟/ بی تنی/ بی دولتی/ بی حاصلی/ بی نوایی/ بی قراری/ بیدلی/ عمر در خونِ جگر بگداخته/ بهره از عمر ناپرداخته/ هرچه کرده جمله تاوان آمده!/ جان به لب عمرم به پایان آمده/ دل ز دستم رفته و دین گم شده/ صورتم نامانده معنی گم شده/ در دری تنگم گرفتار آمده/ روی در دیوار پندار آمده/ بر من بیچاره این در برگشای ... وین ز راه افتاده را راهی نمای ... "

پ.ن: شربتی داری که پنهانی به نومیدان دهی؟

۰۲/۰۹/۱۲

ح.ب

۱۲ آذر ۰۲ ، ۲۱:۰۷

I mourn with thee, and yet rejoice

That thou shouldst sorrow so;

With angel choirs I join my voice

To bless the sinner's woe.

Though friends and kindred turn away,

And laugh the grief to scorn;

I hear the great Redeemer say,

"Blessed are ye that mourn."

Hold on thy course, nor deem it strange

That earthly cords are riven:

Man may lament the wondrous change,

But " there is joy in heaven!"

حبذا ...

حبذا ...

از مقامات تبتّل تا فنا .. پلّه پلّه تا ملاقات خدا ..

ایستاده رو به آسمان ...

نظرات (۴)

ارسال نظر